بسیاری از محققان فرهنگهای عامیانه باورمندند فولکلوری که گردآوری میشود، میبایستی به همان شکل خام، یعنی بیکم ترین کسر و یا اضافاتی ضبط و ارایه شود. اگر چه رعایت این نکته از لحاظ حفظ امانت، درست و به جاست اما هنگامی که بحثِ جمعآوری قصهها، متلها و افسانهها و موضوعهایی از این دست به میان میآید ضروری است بپذیریم این روایتها سینه به سینه گشته اند و در یادها چرخیدهاند. چون اغلب طولانی بودهاند با نقل مکان از حافظهای به حافظهی دیگر احتمالاً تکههایی از آنها فراموش شده و یا وصلههایی نارنگ به پیکرشان زدهاند.